-
1 drzeć z kogoś łyko
уст. драть шку́ру с кого́-л. -
2 drżeć
глаг.• вырывать• выхватывать• драть• изодрать• отдирать• отрывать• поранить• порвать• пороть• продрать• прорывать• раздирать• разорвать• разрывать• рвать• терзать* * *drę, drze, darł, darli, darty несов. рвать, драть;\drzeć ubranie рвать одежду; \drzeć pierze щипать перо;
● drze kogoś w kościach ломит кости у кого-л.;\drzeć gardło драть глотку (горло); \drzeć koty быть не в ладах, жить как кошка с собакой
* * *drżyj несов.дрожа́тьdrżeć ze strachu — дрожа́ть от стра́ха
drżeć na całym ciele — дрожа́ть всем те́лом
drżeć o kogoś — дрожа́ть (боя́ться) за кого́-л.
Syn: -
3 drzeć
глаг.• вырывать• выхватывать• драть• изодрать• отдирать• отрывать• поранить• порвать• пороть• продрать• прорывать• раздирать• разорвать• разрывать• рвать• терзать* * *drę, drze, darł, darli, darty несов. рвать, драть;\drzeć ubranie рвать одежду; \drzeć pierze щипать перо;
● drze kogoś w kościach ломит кости у кого-л.;\drzeć gardło драть глотку (горло); \drzeć koty быть не в ладах, жить как кошка с собакой
* * *drę, drze, darł, darli, darty несов.рвать, дратьdrzeć ubranie — рвать оде́жду
- drzeć gardłodrzeć pierze — щипа́ть перо́
- drzeć koty -
4 łyko
сущ.• лыко• флоэма* * *☼ лыко; луб ♂;● drzeć z kogoś \łyko уст. драть шкуру с кого-л.* * *слы́ко; луб m -
5 włos
сущ.• волос• волосок• шерсть* * *♂ 1. волос;2. (w zegarku) волосок;● pod \włos против шерсти;
brać kogoś pod \włos играть на чьём-л. самолюбии;dzielić (rozszczepiać) \włos na czworo копаться в мелочах; о (mały) \włos чуть не, едва не; \włosу anielskie ёлочный дождь; \włosу (sobie) rwać (drzeć) z głowy (na głowie) рвать на себе волосы;
\włosу stają dęba (jeżą się) komuś волосы встают дыбом у кого-л.* * *м1) во́лос2) ( w zegarku) волосо́к•- pod włos- brać kogoś pod włos
- dzielić włos na czworo
- rozszczepiać włos na czworo
- o włos
- mały włos
- włosy anielskie
- włosy rwać z głowy
- włosy sobie drzeć na głowie
- włosy stają dęba komuś
- włosy stają jeżą się komuś
См. также в других словарях:
drzeć — 1. pot. Drzeć z kimś koty «kłócić się z kimś, żyć w niezgodzie, mieć stałe zatargi»: A kto mu da to zwolnienie, kto mu udzieli urlopu?! Dziekan, z którym drze koty? (...) Marzenia ściętej głowy! A. Libera, Madame. 2. pot. Pasy bym z niego (z… … Słownik frazeologiczny
drzeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vb, drę, drze, drzyj, darł, darli, darty {{/stl 8}}– podrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozdrabniać coś (np. materiał, papier) na kawałki : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzeć [zdzierać] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kogoś} {{/stl 8}}skórę {{/stl 13}}{{stl 7}} wyzyskiwać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Właściciele lokali drą skórę z wynajmujących je handlowców. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzeć [wydzierać – wydrzeć] gębę [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć, wymyślać komuś z krzykiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś drze, wydziera gębę, pysk, mordę, ryj. Nie drzyj gęby, bo jeszcze ktoś nas usłyszy. Drzeć pysk, mordę na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzeć — ndk XI, drę, drzesz, drzyj, darł, darty 1. «rwać na kawałki; rozrywać, rozdzierać, drapać» Drze list na strzępki. Kolce darły koszulę. ◊ pot. Drzeć gardło (wulg. mordę, gębę) «głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć» 2. «obdzierać, zdzierać, ogołacać … Słownik języka polskiego
drzeć sobie łacha z kogoś — Oszukiwać kogoś dla żartów; żartować sobie z kogoś Eng. To deceive in fun; to have fun at someone s expense … Słownik Polskiego slangu
zdzierać – zedrzeć [drzeć] skórę — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} wyzyskiwać kogoś pod względem materialnym, narzucając zbyt wysokie ceny, opłaty, pobierając wysokie podatki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drzeć skórę z klientów. Z kogoś zdarli skórę pośrednicy. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
morda — Drzeć mordę zob. gęba 3. Drzeć, rozedrzeć, wydrzeć (na kogoś) mordę; skoczyć, rzucić się, wyjechać (na kogoś) z mordą, doskakiwać do kogoś z mordą zob. gęba 4. Morda w kubeł zob. kubeł. Nakłaść komuś po mordzie zob. nakłaść 2. Padać na mordę zob … Słownik frazeologiczny
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny
trząść — ndk XI, trzęsę, trzęsiesz, trzęś a. trząś, trzęście a. trząście, trząsł, trzęsła, trzęśli, trzęsiony 1. «poruszać czymś, kimś raz po raz energicznie, gwałtownie, wywołując chwianie się; szamotać» Trząść głową. Koń trzęsie łbem, grzywą. Wichura… … Słownik języka polskiego
pysk — (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z pyskiem zob. gęba 1. Ciemno, choć w pysk daj zob. ciemno. Drzeć pysk zob. gęba 3. Drzeć, rozedrzeć, wydrzeć (na kogoś) pysk; skoczyć, rzucić się, wyjechać (na kogoś) z pyskiem, doskakiwać do kogoś z… … Słownik frazeologiczny